Süpürme dedim,

Bırak kalsın ayaklarımızın altında.

Çıtırtısını hissedelim.

Son iniltisini.

Yaşamın ve yaşanmışlığın nişanesi olarak.

Sararmış benizlerinde,

Görevini tamamlamanın huzuru ile,

Huzura varmasını izleyelim.

Çünkü onlar canından can verdi.

Ana gövdenin canlı kalması için.

Güneşin alevine siper oldular.

Yandılar ama serin tuttular.

Rüzgara yol gösterdiler.

Şimdi huzur onların hakkı.

Bırak kalsın ayaklarımızın altında.

Onların cenaze töreni de böyledir.

Bize de bir nebze hatırlatırsa,

Görevimizi,

Huzura varacağımızı.

Kasım 2013

Feyzeddin ALPKIRAY