İnsan fikri değişim geçirir.
İnsan çelişkiler barındırır kendi içinde.
İnsan unutur ve bir söylediği bir diğerini tutmayabilir.
Ama ikiyüzlülük bunlardan hiçbir değildir. İkiyüzlülük bilinçli olarak farklı muhataplara birbirinin zıddı şeyler söylemek veya farklı muamele etmektir. Bazen de bildiğini gizlemek, hiç sözünü etmemek, örtbas etmek ikiyüzlülüktür.
Çıkar için, yaranmak için, şirin görünmek için, değer görmek için her ne için olursa olsun ikyüzlülük çirkin birşeydir ve bir o kadar da çok karşılaştığımız bir durumdur.
Siyasi mecraya hiç bulaşmayalım çünkü Roma’dan kopyalanan siyaset o günden beri ikiyüzlülüğü usul olarak belirlemiştir. Siyasi ayakoyunlarını başka bir şeyle izah etmek mümkün değil.
Hukuk sistemi içinde usullerle oyalanıp esasa geçemeyenler, böylece usullerden, zamanaşımlarından yırtmaya çalışanlar ikyüzlü değil midir? Bunlar sonradan kendilerini suçsuz göstermezler mi?
Mevcut yasalara göre suçluyum ama kendi değer yargılarıma göre suçsuzum deme cesareti gösteren kimse var mı?
Suçlu olup olmamayı yasalara değil kendi değer yargılarına göre değerlendiren ve yasaların açık noktalarından faydalanarak kurtulmaya çalışanlar ikyüzlü değil midir?
Bir malın fiyatının arttığını bile bile ucuz gördüğü esnaftan mal alan kaç kişi “buna zam geldi haberin yok mu” diye sorar?
Doğruyu (hakkı) dobra dobra haykırabilen kaç kişi kaldı?
Lütfen Bediüzzaman Said Nursi’nin “mutlaka doğruyu söyle ama her doğru da her yerde söylenmez” sözünü her fırsatta karşımıza getirmeyin. Elhak üstad doğru söylemiştir. Biz de her doğruyu her yerde söylemeyene ikyüzlü demiyoruz. Yeri ve zamanı geldiğinde doğruyu söylemeyenlerdir ikiyüzlüler. Elbette hiç zamanı değilken sokağa fırlayıp bütün doğru bildiklerinizi söylerseniz tımarhaneye tıkılmanız işten bile değil.
Bediüzzaman hakkı haykırdığı için değil mi ki hapishanelerde ve sürgünlerde ömür sürdü?
İkiyüzlülük yüzüne iyi görünüp arkasından oyun kurmak, mertçe davranmamaktır.
İkiyüzlülük birbirinin düşmanı iki tarafa da yaranmak suretiyle tarafsız olduğunu iddia etmektir.
İkiyüzlülük içinde yalanı barındırır.
İkiyüzlü insan bunu bir usul haline getirdiğinde artık bu durum onu rahatsız etmez. Hele başkalarının yaptıkları ile kendini kıyas ediyorsa “herkes böyle yapıyor”, “bu zamanda uyanık olacaksın”, “şimşekleri üzerime çekmeye gerek yok” gibi bin türlü bahane ile kendini temize çıkardı mı geriye dönüşü yoktur.
Kişiliği oluşurken çocuklarımızı dürüst olmaya teşvik etmeliyiz ki ileride ikiyüzlülük hastalığına düşmesinler. Bunun en kestirme yolu iyi bir model olmaktır. Anne ve babalar dikkat.
