Bu dünyaya geldik geleli öğreniyoruz. Önce nefes almayı öğrendik, sonra emmeyi ve içmeyi öğrendik. Biberon, kaşık mama derken yemeyi öğrendik. Emekledik, yuvarlandık, düştük ve yürümeyi öğrendik.
Anneden, babadan ve çevreden dinleye dinleye, taklit ede ede konuşmayı öğrendik. Okula gittik karalaya karalaya yazmayı öğrendik. Çocuklarla sokakta oynadık, anlaşamadık kavga etmeyi öğrendik. Ailemizin muhteşem tavrı dolayısıyla ağlayarak ve direterek istediğimizi elde etmeyi öğrendik.
Bahçeye çıktık, parka gittik; ağaçları, çiçekleri, yeşilliği gördük. Parkta bir köpek ısırdığında, evdeki kedi bacağımızı tırmaladığında acıyı ve korkmayı öğrendik.
Sonra okula gittik o her şeyi bilen, sonsuz güvendiğimiz öğretmenimiz bize o kadar çok şey öğretti ki.
Öğretmen şikayet edene inanınca başkalarını şikayet etmeyi ve kendi çıkarlarımız için başkalarını kullanmayı öğrendik.
Okuduklarımıza inanmayı, büyüklerimize güvenmeyi öğrendik. Sonra tam aksi şeyleri de okuyunca veya duyunca güvensizliği öğrendik.
Dörtişlemle rakamları alt alta toplamayı okulda öğrendik ama kin ve nefretleri toplamayı, insanları guruplra bölüp gruplardan çıkartmayı yaşayarak öğrendik.
Dayak yiye yiye dövmeyi öğrendik. Bağrışmaları dinleye dinleye bağırmayı öğrendik.
Okula gittik, fizik öğrendik, matematik öğrendik, coğrafya öğrendik ama en önemlisi yasakları duya duya çaresizliği öğrendik.
Radyolarda haber dinledik, televizyonlarda izledik, adliye koridorlarının insanlarnın yumruklaşmasını gördük hukuk düzenini öğreneceğimize hakkın zorla alınan bir şey olduğunu kavradık. Hakkını aramazsan kimse sana hakkını vermez demeye geldi tavsiyeler.
Sizin anlayacağınız, bu kadar zaman boyunca;
Korkmayı öğrendik,
Endişeyi öğrendik,
Mutluluğu tatmayı, mutlu olmayı ve mutluluğu paylaşmayı öğrendik.
Nefreti, kini, kıskançlığı, çekememezliği öğrendik.
Yönetmeyi, baskı kurmayı, egemen olmayı, bilgiçlik taslamayı, bencilliği öğrendik.
Korumayı, sahiplenmeyi, çalmayı, yalan söylemeyi, aldatmayı öğrendik.
Eğlenmeyi, espri yapmayı, alay etmeyi, dalga geçmeyi, aşağılamayı, küçümsemeyi öğrendik.
Üretmeyi, değiştirmeyi, büyütmeyi, abartmayı, güzelleştirmeyi öğrendik.
Sevk almayı öğrendik.
Seçmeyi öğrendik.
Bilmeyi öğrendik, öğrenmeyi öğrendik.
Merak ediyorum acaba yaşamayı öğrendik mi? Yaşamaktan kim ne anlıyorsa.

Recommended Posts

Ravza-i Mutahhara. Hz. Muhammedin Kabri
Alıntı ŞİİR

Mevlid-i Nebi Kutlu Olsun

Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hudâ’dır buNazargâh-ı İlâhî’dir Makâm-ı Mustafâ’dır bu Felekde mâh-ı nev Bâbü’s-Selâm’ın sîneçâkidirBunun kandîlî Cevzâ matla-ı nûr u ziyâdır bu Habîb-i Kibriyâ’nın hâbgâhıdır fazîletdeTefevvuk kerde-i Arş-ı Cenâb-ı Kibriyâ’dır bu Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-ı adem zâilAmâdan içti mevcûdât çeşmin […]